Kleje aminowe oparte na aminowych żywicach ciekłych otrzymywanych przez polikondensację mocznika lub melaminy z formaldehydem. Żywice te w połączeniu z utwardzaczami w postaci rozcieńczonych kwasów lub kwaśnych soli stosuje się jako kleje do łączenia drewna z drewnem, drewna z papą, papierem, filcem itp. Postacią handlową żywic są roztwory wodne, zawierające określoną ilość żywicy podawaną w jej symbolu. Rodzaje i zastosowanie klejowych żywic aminowych:
a) Żywica mocznikowa BZ-50 z wypełniaczem organicznym (np. mąka żytnia) i utwardzaczem MG — stosowana głównie do produkcji sklejki suchotrwałej.
b) Żywica mocznikowa BZ-60 z wypełniaczem organicznym i utwardzaczem BZG — stosowana głównie do okleinowania wyrobów w meblarstwie oraz stolarce budowlanej.
c) Żywica mocznikowa BZ-70 — stosowana głównie do oklejania drewna w polu elektrycznym o dużej częstotliwości z utwardzaczem MG lub na zimno z utwardzaczem BZZ.
d) Żywica mocznikowa U-70 z utwardzaczami MZ, BZGiBM-10 — stosowana do klejenia drewna na zimno lub na gorąco (w temp. powyżej 70°C).
e) Żywica mocznikowa 60 z utwardzaczem MZ i wypełniaczem organicznym — stosowana do klejenia drewna na zimno.
f) Żywica mocznikowa PW z utwardzaczem KW — stosowana głównie do produkcji płyt wiórowych i paździerzowych.
g) Żywica melaminowo-mocznikowa Ml — stosowana głównie w stolarce budowlanej, bądź na gorąco z utwardzaczem U-2.