Zaplecze naukowo-techniczne jest to wyposażenie terenu w infrastrukturę techniczną, czyli sieć komunikacyjną, energetyczną, wodno-kanalizacyjną, oczyszczalnie ścieków, rurociągi i gazociągi. Można je określić jako czynniki rozwoju przemysłu. Zakłady budowane w terenie nie uzbrojonym ponoszą wysokie koszty budowy tych sieci. Ważne jest również zaplecze naukowe – ośrodki naukowe, badawcze, wyższe uczelnie, szkoły uczące zawodu, dzięki którym występuje wystarczająca ilość wykwalifikowanej kadry roboczej i możliwość doskonalenia technologii. Doniosła rola transportu w przemyśle polega na dowożeniu surowców, pracowników, przewożeniu gotowych wyrobów do rynków zbytu. Aby ponosić jak najmniejsze koszty produkcji, a zwłaszcza w przemyśle ciężkim, czy produkującym wyrobów wielkogabarytowych, dąży się do stworzenia optymalnych rozwiązań, polegających na lokalizacji zakładów przemysłowych w rejonach eksploatacji złóż, rynków zbytu, w sąsiedztwie naturalnych szlaków komunikacyjnych. Korzyści aglomeracji – skupienie zakładów przemysłowych w jednym rejonie, zwłaszcza w pobliżu dużych miast, przynosi wszechstronne korzyści. Zapewnia w pierwszym rzędzie dogodne rynki zbytu, siłę roboczą, w tym również wykwalifikowaną, ułatwia współpracę naukowo-techniczną, wymianę doświadczeń, specjalizację produkcji. Zmniejsza również do minimum koszty transportu. W aglomeracjach znajdują się liczne instytucje świadczące usługi dla przemysłu, takie jak banki, zakłady remontowe, centrale handlowe. Czynniki rozwoju przemysłu powinien znać każdy dyrektor czy szef większej firmy przemysłowej.